Kennismaking met prof. dr. von Feyermorgen

Posted on november 2, 2010

7


Jan Keppel-Hesselink: fanatiek verwerper

Er is vanuit de contreien der IOCOB sprake van een niet aflatende barrage van onzin over vermeende tekortkomingen van Evidence Based Medicine. Desondanks is men telkenmale in staat slecht uitgevoerd (of slecht gelezen) onderzoek aan te voeren om de werking van placebische onzin als acupunctuur te ‘bewijzen’.

Het fanatisme van het IOCOB kent hierin geen grenzen, getuige twee recente kluchten die u hier en hier kunt aanschouwen. De houding van het IOCOB kan men typeren als: EBM = boe, maar slechte EBM = tof. Snapt u het? Ik ook niet.

Anyway, dat is allemaal nog niets vergeleken bij wat ik vandaag ontdekte over de werking van het brein van Keppel-Hesselink & Co.

Via een reactie van het IOCOB op het Cryptocheilus weblog kwam ik nl. achter het ‘bestaan’ van ene prof. dr. Ludwig von Feyermorgen:

Professor von Feyermorgen heeft ons in zijn recente voordracht met klem gewezen op het feit dat het in deze discussie en in vergelijkbare discussies gaat om heel iets anders Bram, en als je introspectief vermogen hebt zal je dat begrijpen…

‘Deze discussie’ slaat op de reeds genoemde slapsticks die ontstonden naar aanleiding van een abominabele weergave van wetenschappelijk materiaal door het IOCOB op variërend gebied. Maar dat doet nu even niet terzake. Wat wél terzake doet is ‘professor Feyermorgen’. Maakt u zich op voor een huzarenstukje introspectief vermogen.

The fellowship of the thing

Naïef als ik was besloot ik dat het noemen van een professor wel eens interessante inzichten zou kunnen opleveren. Dat heeft het in zekere zin ook gedaan, maar niet op de manier waarop ik hoopte. Ik had natuurlijk beter moeten weten, maar dat het zó erg zou zijn… Ik prijs me om m’n naïviteit.

Laat ik u niet langer in spanning houden. Jan Keppel-Hesselink et al. hebben Feyermorgen verzonnen. Ja u leest het goed. Ik googelde ‘von Feyermorgen’ en kreeg de eerste aanwijzing op de website van de VtdK.

Iedereen heeft natuurlijk meteen door dat Ludwig von Feyermorgen nep is

Inderdaad, de naam deed ook mij direct denken aan de onvolprezenen Ludwig Wittgenstein en Paul Feyerabend. (zelfs zozeer dat ik mezelf iedere keer moet bedwingen om niet ‘Feyerabend’ te schrijven) De stompzinnigheid van de mogelijkheid dat het een compleet verzonnen persoon was trof me echter zozeer dat ik het met eigen ogen wilde zien. Een professor die een professor verzint? Dat verzin je niet…

Ik googelde verder en tot mijn verbazing bleek vijf pagina’s lang iedere hit, soms via een kleine omweg, uit te komen bij de IOCOB-website. Met twee uitzondering overigens, waarover later meer. Brekende klompen en afzakkende broeken, want over  een professor van het vermelde kaliber moet toch meer te vinden zijn?

Mijn oog viel op een filmpje.  Kijkt u even mee mee met Jan Keppel-Hesselink tijdens een tripje innaar Bayreuth. Zouden we deze ‘autoriteit op het gebied van de wetenschapsfilosofie van de moderne geneeskunde’ te zien krijgen? Want, aldaar spraken zij hem, zo wordt gemeld, ‘uitgebreid’.

Geen prof. Niets. Oeverloos gehamer op een extreem hol vat, zeker in het bijbehorende tekstje op iocob.nl, dat wel. Hoe verdomd fanatiek moet je zijn om een fictieve professor ten tonele te voeren om je standpunten kracht bij te zetten? Een waar fellowship of the thing dat IOCOB. Tuurlijk, het artikeltje dateert volgens Google van 19 april 2009, maar gezien het commentaar van IOCOB dat hierboven werd geciteerd heeft von Feyermorgen onlangs nog een voordracht gegeven. En in de tussentijd is er ook het nodige om von Feyermorgen te doen geweest.

Het opmerkelijke geval van de irrationele tandarts

In het alleraardigst boek ‘Filosofische Fitness’ van Stephen Law (2005) wordt het opmerkelijke geval van de rationele tandarts Finnucane vertelt. Deze tandarts, die het bestaan van een geest in het lichaam van zijn patiënt ernstig in twijfel trekt, lijkt op een wat vreemde wijze model te staan voor het vervolg van deze queeste.

Zoals gesteld waren er twee uitzonderingen op de Google zoekregel en die sprongen er wel heel hard tussen uit. Springerlink is nl. niet zomaar een databank. Met de moed der wanhoop vond ik een tweetal brieven in het blad ‘Tandarts Praktijk’. De eerste dateert van mei 2009 en bevat een inzending van Erik de Wilde. Erik is naast acupuncturist ook een irrationele tandarts. Hij weet zich, in tegenstelling tot tandarts Finnucane, namelijk overtuigd van het bestaan van een lichaam om een niet bestaande geest, genaamd – u raadt het al – prof. dr. von Feyermorgen. En passant tovert hij in de brief (die gericht is aan zijn collega Michel Walvis )ook nog 4 citaten van de beste man tevoorschijn. De tweede brief is een repliek van reedsgenoemde Walvis, lid van de VtdK. Meneer Walvis is wat rationeler en veegt de spreekwoordelijke vloer aan met onze irrationele tandarts de Wilde.

Snel spoedde ik mij naar de ‘medewerkers’ afdeling van de IOCOB website, want dit kon maar één ding betekenen. En ja hoor, boven aan de lijst vinden we:

Drs. Erik de Wilde, tandarts. Erik helpt met inhoudelijke artikelen en is vanaf 2008 onze tekst-editor

Het is één grote farçe. Zelden heb ik zo systematisch een confabulatie ten tonele gevoerd zien worden. Een zoekactie op de ondertussen héél erg illustereniet bestaande ‘von Feyermorgen‘ op de IOCOB website levert 13 hits op. En op nujij.nl worden steevast linkjes geplaatst naar beweringen over von Feyermorgen. En die von Feyermorgen heeft een niet mis te verstane mening! Een tweetal citaten:

Professor Ludwig von Feyermorgen, die we in 2009 in Bayreuth uitgebreid spraken, wees tijdens onze ontmoeting op het feit dat veel mensen, en dus ook artsen, voorbijgaan aan het feit dat ziekten ‘as such’ niet bestaan.

(deze zal u uit de brief van de Wilde bekend voorkomen:)

Kortom: we citeerden eerder niet voor niets de wetenschapstheoreticus Prof. Ludwig von Feyermorgen op deze website. Zijn visie wordt weer helemaal onderschreven door deze editorial:

  1. Wetenschappelijke feiten zijn wankele feiten.
  2. Bewijs is veelal inconsistent, tegenstrijdig en zonder een duidelijke conclusie.
  3. Medici raken verward door deze tegenstrijdigheden door het grote geloof in waarheid van het Bewijs.
  4. Bewijs kan gemanipuleerd worden.

Verder is er op zoekacties als ‘university Feyermorgen’ of ‘Universität Feyermorgen’ niets te vinden dat in de verste verte een werkelijk bestaande professor doet vermoeden. Kees Braam gaat, om af te sluiten, ook nog eens aan de haal met de vermeende uitspraken van von Feyermorgen op het forum van Tros Radar.

Een 1-april zou volstaan met 2 artikeltjes. Maar er is sprake van 3 IOCOB-diva’s die op verschillende media de afgelopen 1,5 jaar te pas en te onpas een volslagen fictief persoon hebben weten op te voeren.

Als onderbouwing van hun denken.

DAT is nog eens introspectief, zoveel moet ik ze nageven.

Literatuur

Law, S. (2005). Filosofische Fitness. Nieuwegein: Hentenaar Boek

Advertentie
Getagd: , , , , , ,
Posted in: IOCOB, von Feyermorgen